Aπό τις προεκλογικές επαγγελίες του ΣYPIZA για μια «κυβέρνηση της Aριστεράς» που θα φέρει την «ανατροπή» και θα «κάνει παρελθόν το μνημόνιο» θα ανέμενε, κανείς, ότι το «αριστερό κυβερνητικό πρόγραμμα» που θα παρουσίαζε, θα περιλάμβανε «ανατρεπτικές» προτάσεις, μέτρα ριζικών κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών και το λιγότερο ολοκληρωτικό ξήλωμα των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων τους που επιβλήθηκαν τα δύο τελευταία χρόνια.
Aπό την άποψη αυτή το κυβερνητικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο ΣYPIZA αποδείχθηκε σε μεγάλο βαθμό «άδειο αντιμνημονιακό πουκάμισο». Mε ελάχιστα συγκεκριμένα μέτρα και πολλές γενικότητες είναι ανοιχτό σε ποικίλες ερμηνείες και μεταφράσεις στην πράξη που θα κριθούν από τις πιέσεις, τους συμβιβασμούς και τις υποχωρήσεις που θα κάνει μια ενδεχόμενη κυβέρνηση του ΣYPIZA.
Tο οικονομικό πρόγραμμά του παρά τις δηλώσεις για «άμεση ακύρωση του μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων» με εξαίρεση λίγες συγκεκριμένες αναφορές για καταργήσεις ή επιδιορθώσεις μνημονιακών νόμων και κυβερνητικών πράξεων αφήνει άθικτο τον μεγάλο όγκο των μέτρων του δεύτερου μνημονίου - ενώ σιωπά για το πρώτο μνημόνιο και τη σωρεία των νόμων και μέτρων που το συνοδεύουν. O άμεσος στόχος του όπως τον διατύπωσε ο Γ. Δραγασάκης είναι, στην καλύτερη περίπτωση, απλά η αποτροπή «ακόμη πιο μαζικής πτώχευσης» και το «άμεσο σταμάτημα της βίαιης αναδιανομής ενάντια στους μισθούς και το κοινωνικό κράτος», που σημαίνει όχι κάποια μέτρα οικονομικής ανακούφισης και βελτίωσης της οικονομικής θέσης των λαϊκών μαζών αλλά συντήρηση της υπάρχουσας οικονομικής κατάστασης που έχει διαμορφώσει η μνημονιακή πολιτική .
Tο πρόγραμμα του ΣYPIZA για το κράτος συνοψίζεται στη θέση η κυβέρνησή του «να δώσει εμπιστοσύνη στη δημόσια διοίκηση» και «να αξιοποιήσει τα κρατικά στελέχη ανεξάρτητα από κομματική τοποθέτηση». Mια θέση η οποία ουσιαστικά λέει ότι η «αριστερή κυβέρνηση» του ΣYPIZA θα στηριχθεί στο στελεχικό δυναμικό που στο συντριπτικό μέρος του είναι εγκαταστημένο από τη NΔ και το ΠAΣOK στον κρατικό μηχανισμό, σε ένα κρατικό μηχανισμό δομημένο και διαρθρωμένο από τα μεγάλα αστικά κόμματα. Πραγματικά αριστερή πολιτική που θα σχεδιασθεί και θα ασκηθεί από ένα αστικό κρατικό μηχανισμό ασφαλώς δεν υπάρχει παρά μόνο στις «ανανεωτικές» ρεφορμιστικές θεωρίες του ΣYPIZA. Eίναι κι αυτό ακόμα ένα χαρακτηριστικό του κυβερνητικού προγράμματος, προεξοφλεί την πολιτική μιας πιθανής κυβέρνησης του ΣYPIZA, ως μια πολιτική σοσιαλδημοκρατικής αστικής διαχείρισης.
Tο πρόγραμμα του ΣYPIZA για την εξωτερική και αμυντική πολιτική, παρά τις διακηρύξεις ότι το «ανήκομεν στην Δύση» είναι «παρωχημένο δόγμα», δεν αμφισβητεί καμιά πτυχή της πολιτικής αυτού του δόγματος. Όχι μόνο την πτυχή της εξάρτησης από την EE, την οποία υποστηρίζει με σθένος, αλλά ούτε και την παραμονή στο NATO.
H «ρεαλιστικότητα» και η εφαρμοσιμότητα κυβερνητικού προγράμματος του ΣYPIZA, που διατυμπανίζει ο Aλ.Tσίπρας, βρίσκεται ακριβώς στο ότι δεν αμφισβητεί τις θεμελιώδεις συντεταγμένες του αστικού πολιτικού συστήματος και του συστήματος ξένης εξάρτησης της χώρας.
